Florence Hoewel er wereldwijd veel culturen zijn waar rouwkleding dragen na een overlijden tot de gebruiken behoort, spande de Europees christelijke cultuur op dit vlak zeker de kroon. In heel Europa golden vooral in de 18e en de 19e eeuw strenge regels rondom het dragen van rouwkleding.
Tegenwoordig is er van deze strenge regelgeving weinig overgebleven en zie je nog maar weinig tradities die gebaseerd zijn op de oude rouwkledingcultuur. Wat hield de regelgeving rondom rouwkleding in?
Fasen van rouw
Rondom de klassieke rouwkledingtraditie golden verschillende fasen van rouw met bij elke fase passende kleding en regels:
• Volle rouw: de fase direct na het overlijden. Alleen zwarte kleding, geen glanzende stoffen, patronen of sieraden.
• Tweede rouw: zwarte kleding met eventueel witte accenten en ook glanzende stoffen mogen weer gedragen worden. Zwarte sieraden met witte stenen of parels zijn toegestaan.
• Half-rouw: dit is de laatste rouwfase. Andere bescheiden kleuren mogen weer. Denk aan grijs, wit, violet, zilver en paars. Ook kleding met patronen mag weer.
Rouwkleding voor wie?
Rouwkleding was van toepassing op zowel mannen als vrouwen, maar voor vrouwen waren de regels een stuk strenger en duurde de rouwperiode ook langer, vooral voor weduwes. De weduwe moest soms wel 2 jaar lang rouwkleding dragen.
Voor kinderen bestond er ook kinderkleding die op de rouw was aangepast. Tegenwoordig kunnen we ons dit niet meer voorstellen. Er is meer dan voldoende kinderkleding te koop die kinderen aan kunnen tijdens een rouwperiode. Kinderkleding hoeft ook niet meer specifiek als ´netjes´ gedragen te worden als er een familielid overlijdt. Kinderen kunnen rondlopen in leuke passende kleding, van stoere broeken tot mooie moderne jurkjes voor meisjes. Daarnaast is er voor ieder seizoen mooie kinderkleding verkrijgbaar. In zomer korte broeken met bijpassend shirts en in de winter heerlijke warme en modieuze truien en een goede winterjas met muts.
Sieraden tijdens de rouw
Tijdens de gehele rouwperiode mochten er maar beperkt sieraden gedragen worden en sowieso niet tijdens de volle rouw. In koninklijke kringen werd vaak van die regel afgeweken en droeg de koningin-weduwe speciaal gemaakte rouwsieraden. Bijvoorbeeld zwarte parels en doffe stenen. Pas in de latere rouwfases mochten sieraden weer glans hebben, met witte of paarse stenen. Natuurlijk waren sieraden die waren gemaakt om de overledene te herdenken wel geoorloofd. Denk maar aan medaillons met de afbeelding van de overledene of sieraden met een haarlok.
